Jest to pradawna kultura obejmująca swym zmieniającym się zasięgiem od 2 połowy II wieku do początku okresu wędrówek ludów (schyłek IV wieku) obszar ziemi lubuskiej, część Dolnego Śląska, południowe części Brandenburgii, Górnych i Dolnych Łużyc oraz wschód Saksonii. Nazwę wzięła od cmentarzyska położonego w Luboszycach w województwie lubuskim. Wyróżnia się 4 fazy jej rozwoju analogicznie do faz rozwojowych kultury przeworskiej.

Obrządek pogrzebowy w kulturze luboszyckiej podlegał w ciągu kilku wieków daleko idącym przemianom – początkowo stosowane były płaskie groby z ciałopalnymi pochówkami jamowymi (prawdopodobnie oznaczane pojedynczymi kamieniami bądź kopczykami kamieni lub ziemi), sporadycznie groby kurhanowe, w drugiej fazie upowszechniły się pochówki warstwowe, które w trzeciej fazie stały się dominującymi, aby od przełomu trzeciego i czwartego okresu współwystępować z pochówkami szkieletowymi. Groby były wyposażane w ozdoby i części stroju (głównie różnych typów fibule, szpile, zawieszki, bransolety, kolie, sprzączki i pasy), narzędzia i przybory (między innymi igły, szydła, noże, nożyce, skrzypce, krzesiwa, przęśliki, grzebienie, szkatułki lub same klucze, wiaderka drewniane), a męskie dodatkowo także w broń (głównie groty włóczni i oszczepów, miecze oraz tarcze, nierzadko niewielkie ostrza toporów bojowych, a poza bronią również ostrogi).

Do charakterystycznych naczyń kultury luboszyckiej, lepionych ręcznie lub wytaczanych na kole, zalicza się między innymi trójuche wazy. Przedstawiciele kultury luboszyckiej zamieszkiwali osady z budowlami słupowymi (między innymi halowe, a także charakterystyczne budowle z jedną z krótszych ścian – półokrągłą), położone nierzadko na wzgórzach i w pobliżu cieków wodnych. Zajmowali się uprawą ziemi (poświadczoną między innymi znaleziskami radlic, półkos, sierpów i żaren) i hodowlą zwierząt (głównie bydła), uzupełniając je myślistwem (liczne kości dzikich zwierząt). Prowadzili działalność w zakresie metalurgii (między innymi żużel i piece), kowalstwa (w tym brązu) oraz złotnictwa. Warto dodać, że kultura luboszycka wiązana jest czasem z Burgundami.